Prokurator Okręgowy w Poznaniu w dniu 17 marca 2022 roku zaskarżył w całości wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 12 stycznia 2022 roku – uchylający decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia 16 sierpnia 2021 roku oraz poprzedzającą ją decyzję Wojewody Wielkopolskiego z dnia 30 listopada 2020 roku odmawiającą stwierdzenia nieważności decyzji Starosty Obornickiego z dnia 20 maja 2015 roku zatwierdzającej projekt budowlany i udzielającej pozwolenia na budowę budynku mieszkalnego wielorodzinnego, budynku gospodarczego wraz z infrastrukturą techniczną na działkach położonych w miejscowości Stobnica.
Zdaniem Prokuratora Okręgowego w Poznaniu zaskarżony wyrok wydany został z naruszeniem prawa materialnego, zwłaszcza ze względu na:
– błędną wykładnię przepisów ustawy Prawo budowlane i przyjęcie, że przepis intertemporalny wyłączający możliwość stwierdzenia nieważności decyzji o pozwoleniu na budowę, jeśli od jej doręczenia lub ogłoszenia upłynęło 5 lat, ma zastosowanie do spraw w przedmiocie stwierdzenia nieważności – wszczętych przed dniem 19 września 2020 roku, a więc również do decyzji Starosty Obornickiego z dnia 20 maja 2015 roku,
– niewłaściwe zastosowanie przepisu § 3 pkt 56 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 9 listopada 2010 roku w sprawie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko (Dz. U. 2016.71 t.j.), polegające na uznaniu, że wskazane unormowanie nie jest jasne i budzi wątpliwości interpretacyjne, podczas gdy wykładnia tego przepisu nie nastręcza żadnych problemów i może zostać on naruszony w sposób rażący, a co za tym idzie w jego oparciu można stwierdzić nieważność decyzji o pozwoleniu na budowę, wydanej bez uzyskania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach, wymaganej przez ustawę,
– niewłaściwe i błędne przyjęcie przez sąd administracyjny, że w sprawie nie nastąpiły skutki społeczno – gospodarcze przemawiające za stwierdzeniem nieważności decyzji Starosty Obornickiego z dnia 20 maja 2015 roku, podczas gdy skutki te zwłaszcza w zakresie ingerencji w środowisko naturalne są niemożliwe do zaakceptowania,
Prokurator Okręgowy w Poznaniu w skardze kasacyjnej zwrócił uwagę również na to, że decyzja Starosty Obornickiego z dnia 20 maja 2015 roku wydana został z rażącym naruszeniem prawa, albowiem inwestor w toku procesu jej uzyskania nie złożył oświadczenia o posiadaniu prawa do dysponowania nieruchomością na cele budowlane, a co nie zostało zweryfikowane także przez organ architektoniczno budowlany. Wada ta w ocenie prokuratury powoduje konieczność stwierdzenia nieważności decyzji budowlanej.
Wyeliminowanie z obrotu pranego decyzji Starosty Obornickiego podyktowane jest także stwierdzeniem jej niezgodności z postanowieniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla terenu działek położonych w Stobnicy. istotne dla stwierdzenia nieważności decyzji Starosty ma znaczenie również to, że projekt mostów zlokalizowanych na terenie inwestycji został sporządzony przez osobę nie posiadającą w tej materii specjalistycznych uprawnień inżynieryjnych.
Przedstawiając powyższą argumentację, Prokurator Okręgowy w Poznaniu wniósł o uchylenie w całości zaskarżonego wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego.
Źródło: Prokuratura Okręgowa w Poznaniu
Dodaj komentarz