W hołdzie koniom pracującym pod ziemią.

Poniższy tekst dedykujemy koniom – górnikom

W marcu 2002 roku ostatni koń pracujący w Polsce pod ziemią został wywieziony na powierzchnię i zobaczył słońce.

Łysek, Biłek, Basia – ilu z nas płakało czytając historię tych koni pracujących w podziemiach?

W rzeczywistości było ich tysiące. Harowały w kopalniach tracąc wzrok, zdrowie i życie. Były przerażone, nie wiedziały co się dzieje, gdy ciemnymi szybami spuszczano je, związane linami na sam dół.

Zwykle zostawały tam na zawsze. W ciemności, wilgoci, chłodzie i pyle. Nie widziały słońca, nie czuły wiatru, nie zaznały już więcej smaku trawy.

Przez ponad sto lat konie były wykorzystywane do katorżniczej pracy w kopalniach. W ciężkich homontach transportowały tony węgla wąskimi, ciemnymi korytarzami. Praca okupiona krwią, potem i życiem setek tysięcy koni pozwoliła nam, ludziom żyć na obecnym poziomie.

W hołdzie koniom pracującym pod ziemią – Tara

Źródło: fundacjatara.info/